Diamond no Ace

"Diamond no Ace" یک انیمه بیسبال استثنایی است که با شخصیت های متنوع خود می درخشد و هر کدام در طول سری مورد توجه شایسته قرار می گیرند. داستان «Diamond no Ace» در رویکرد خود به انیمه بیسبال منحصر به فرد است و در هر بازی پر از تعلیق است. در حالی که برخی از جنبه ها ممکن است در ژانر ورزشی قابل پیش بینی باشد، با این وجود روایت جذاب آن را لذت بخش می کند. توسعه شخصیت اصلی محوری است، اما چیزی که واقعاً برجسته است، پوشش کامل رشد کل تیم است. رقابت بین Furuya و Sawamura پویایی خاصی می‌افزاید، به خصوص که ما شاهد سفر ساوامورا از پایین به بالا در کنار هم‌تیمی‌هایش هستیم. این انیمه جوهر بیسبال و کار تیمی را به‌خوبی به تصویر می‌کشد و آن را برای علاقه‌مندان به انیمه‌های ورزشی باید تماشا کنند. سبک هنری در انیمه قابل قبول است و متناسب با داستان است و تجربه کلی را بهبود می بخشد. کاراکترهای «Diamond no Ace» کاملاً جمع و جور هستند و هرکدام ایرادات و نقاط قوت خود را دارند. آنها با چالش ها روبرو می شوند و با غلبه بر آنها قوی تر می شوند و به داستان عمق می بخشند. شخصیت‌ها به موقعیت‌ها و رویدادها واکنش واقعی نشان می‌دهند و داستان را قابل ربط‌تر و غوطه‌ورتر می‌کنند. به طور کلی، من معتقدم دیگران از این سریال لذت خواهند برد، حتی اگر آنها معمولاً طرفدار انیمه های ورزشی نباشند. شخصیت های مرتبط و خط داستانی جذاب چیزی را برای همه فراهم می کند تا با آن ارتباط برقرار کنند.

اجازه دهید با بیان اینکه بله، من فکر می کنم این یکی از آن انیمه های ورزشی است که می توانید با Haikyuu مقایسه کنید شروع کنم. من متوجه شدم که برای بسیاری از مردم، هایکیو را به عنوان "استاندارد" انیمه ورزشی می‌دانند، زیرا بیشترین شنیده‌ها را دارد یا اولین انیمیشنی است که تماشا کرده‌اند، اما اجازه دهید به شما بگویم که دیگران نیز به همان اندازه خوب هستند. آس از الماس کمی از همه چیز دارد. شخصیت‌های عجیب و غریب، حریفان جالب، کمان‌های بازی شدید و غیره... شخصیت‌ها واقعاً متنوع هستند و شما واقعاً احساس می‌کنید که آنها را به عنوان بازیکنان بیسبال و به عنوان یک تیم بزرگ می‌بینید. می خواهم بگویم که جنبه تیمی این انیمه احتمالا یکی از بهترین ویژگی های آن است. در هیچ زمانی در طول نمایش احساس نکردم که آنها در حال تک به تک شدن در یک شخصیت خاص هستیم. شما تغییر در مهارت های ایجون و فورویا و همچنین هارویچی را در طول نمایش با سرعت مساوی مشاهده می کنید. شخصیت ها نیز در طول نمایش بسیار تغییر می کنند. ایجون در ابتدا بسیار مغرور و آزار دهنده است، اما به تدریج بهتر می شود و تقریباً مثل این است که می خواهید او موفق شود. تماشای آرک های بازی واقعا لذت بخش است و تقریباً هر قسمت در یک بازی احتمالاً تصمیم گیرنده به پایان می رسد. هیچ وقت حوصله تماشای بازی ها را نداشتم. مانند Haikyuu، من فکر می کنم Ace of Diamond واقعا جنبه تیمی و رقابت را ثابت کرد. هر زمان که آنها مقابل ایناشیرو بازی می کنند، می توانید تنش را احساس کنید و مانند تماشای بازی کاراسونو و نکوما است. *اسپویلر در پیش است* من افراد زیادی را دیدم که در برنامه به دلیل باختن در مسابقات، در حال غر زدن بودند، اما صادقانه بگویم که این دلیل بسیار بدی برای نفرت از یک نمایش است. Ace of Diamond مانند بیش از 170 قسمت است که نمی توانید انتظار داشته باشید که آنها در هر بازی برنده شوند. آنها بهترین تیم در لیگ خود نیستند و فقط در چند بازی به سختی توانستند از آن خارج شوند. این به همان بحثی مربوط می شود که به نمایش امتیاز بدی می دهید زیرا شخصیت مورد علاقه شما مرده است. قوس بعد از شکست آنها در مسابقات در واقع یکی از بهترین های فصل به نظر من است زیرا می توانید تیم جدید و همچنین بازی بازنشستگی را در برابر سال سوم ببینید. اساساً چیزی که می خواهم بگویم این است که از نمایش متنفر نباشید زیرا سیدو برنده نشد، این دلیل خوبی برای دادن رتبه بد به آس نیست. من نمی‌خواستم این بررسی را خیلی طولانی کنم، بنابراین توضیح می‌دهم که چرا فقط یک 8 است. کمی طولانی است و به پایان تعهد نیاز دارد، اما وقتی انجام می‌دهید بسیار لذت بخش است. توصیه می کنم برای بهترین تجربه روزی 3 یا 4 قسمت آن را بجوید. موسیقی متن و کیفیت انیمیشن به نظر من کمی ضعیف بود. حدس می‌زنم انتظار کمی بیشتر از این داشتم که این انیمیشن توسط Prod I.G و Madhouse ساخته شده است، اما در سال 2013 ساخته شده است، بنابراین حدس می‌زنم با توجه به آن دوران، منطقی باشد. در مجموع اگر به دنبال یک انیمیشن ورزشی برای تماشای این نمایش هستید، ناامید نخواهد شد.